*** หัวข้อนี้ ผม ขออนุโมทนาให้ผู้ใฝ่สงบทางใจ อ่านแล้ว เกิดความเพียรอยากมีธรรมะมากมาย นะค๊าบบบ *****
ปล. การปฏิบัติที่แท้จริง อยู่ที่ใจ หาใช่สถานที่เช่นกันนะครับ
ผมเคยบวชเป็นพระแล้วครับ แล้วก็มีสติดีในระดับหนึ่ง แต่หลัง ๆ ชักสติแตก เลยอยากเข้าหาทางธรรมบ้าง เลยได้ชักชวนผู้มีบารมีร่วมกันหลาย ๆ คนทางบ้าน ไปบวชใจ ที่ "แดนมหามงคล" เนื่องจากมีหลาย ๆ คนที่เคยมาบอกว่า สงบ และทำให้มีสติ ผมเลยอยากไปดู ว่าแล้วก็ลาหยุดงานไปทำสติกันเลยครับ
แดนมหามงคล อยู่ที่ อ.ไทรโยค จ.กาญจนบุรีครับ พิกัดง่าย ๆ คือ ไปทาง ไทรโยค เลย ม.มหิดล ไทรโยคไปแค่ 7 กม. ก็ถึงแล้ว หรือใครจะนั่งรถไฟ ก็มีสถานีให้ลงที่สถานี เกาะมหามงคลได้ครับ เดินมาอีกหน่อย ก็ถึงที่แล้ว ส่วนใครเอารถมา ก็มีที่จอดครับ ไม่ต้องห่วง แต่ถ้าใครมาเอง รถประจำทาง อาจลำบากสักหน่อยนะครับ เอาละ มาตามบุญกันเลยครับ
ที่นี่จะมีจุดเด่นเป็นสะพานขึงข้ามฟาก ซึ่งอีกฝากเป็นเกาะมหามงคล ที่มีพุทธสถานสวยงาม บรรเจิด สงบ เป็นอย่างยิ่ง ผมเห็นหลาย ๆ คนก่อนจะข้ามสะพานก็นั่งน้อมกราบ อฐิษฐานสิ่งดี ๆ ที่ได้มาปฏิบัติธรรมบวชใจกัน นะครับ และที่น่าแปลกใจก็คือ วัยรุ่นมีมากมาย ไม่คิดว่าจะมีวัยรุ่นตอนต้น มาที่นี่มากมาย ( อนุโมทนาด้วยนะครับ )
ไปแล้วทำอะไรกันบ้าง ? ที่นี่ ไปแล้ว เหมือนเป็นการสงบใจ ผมไปถึงแล้วก็จอดรถ ไปแต่ตัว กับเครื่องใช้ไม่กี่ชุดครับ มีสรุปการจัดการต่าง ๆ ดังนี้นะครับ
1. ไปชมวิหารบนยอดเขาสูง กับนมัสการพระพุทธรูป แบบนี้เป็นแบบต้อนรับนักท่องเที่ยวที่แสวงบุญ จะมีชุดขาวให้เปลี่ยนฟรีครับ
การทำบุญแล้วแต่ศรัทธา คนเข้ามาพอสมควร
2. มาบวชใจ คือการมา home stay ที่นี่ครับ ถ้าคุณมาบวชใจ คุณจะต้องมีการซื้อชุดขาว ที่เป็นของทางแดนมหามงคลก่อนนะครับ โดยอุบาสก (ผู้ชาย) อยู่ที่ชุดละ 430 (เสื้อ กางเกง ผ้าคาด ) และอุบาสิกา ( ผู้หญิง) อยู่ที่ 670 บาท ซึ่ง ผมมีติดตัวไปแค่ 500 เอง 555 ตอนแรกอ่านในเน็ท บอกว่าไม่เสียเงิน (ผู้ที่เคยมา รีวิวแล้วโพสต์ไว้ ) แต่ข้อมูลอัพเดทของผม พบว่า มีการให้ซื้อชุด แต่ซื้อแล้วก็ไม่ต้องซื้ออีกครับ ส่วนอื่น ๆ ไม่เสียค่าอะไรครับ ไหน ๆ มาแล้ว ก็ซื้อซะ เหลือ 70 บาท ไว้ทำบุญก็แล้วกัน อ้อ ลืมบอกไปว่า บวชครั้งแรก เขาไม่ให้เกิน 3 วันสองคืนนะครับ
ผมไปบวชใจ ที่นี่ จะแยกส่วนนะครับ อุบาสก จะอยู่อีกฟากฝั่งของสะพาน จะมีกระต๊อบพักพิง โล่ง ๆ ให้ และให้เรา เอามุ้ง เสื่อ และสัมภาระ มาวางไว้ ไม่มี ไฟ ไม่มีน้ำครับ ( แต่มีห้องน้ำรวม ) บรรยากาศสงบเงียบดีมาก เย็น สบาย โปร่ง กิจวัตรประจำวันของอุบาสกและอุบาสิกา มีดังนี้นะครับ
1. ตื่นตีสามครึ่ง มาช่วยกันปัดกวาดเช็ดถู และทำวัตรเช้า
2. รับอาหารเจ ( ทานอาหารมื้อเดียว แต่ทานอื่น ๆ ได้ครับ ก่อนเที่ยง หลังจากเที่ยง ดื่มนมหรือน้ำได้เท่านั้น )
3. ฟังคติธรรม หรืออาจปลีกวิเวกไปนั่งสมาธิ (ผมปลีกไปนั่งคนเดียวประจำครับ )
4. ช่วยกันเก็บกวาดลานสถาน
5. ทำวัตรเย็น
ข้อห้ามที่นี่ ส่วนมาก เป็นการ สำรวมวาจา ห้ามใช้มือถือเด็ดขาด ครับ ต้องส่งให้กองกลาง ( แหะๆ แต่ผมถ่ายรูปไว้ ชั่วโมงแรก ๆ ก่อนส่งมือถือให้กองกลางนะครับ เอาไว้บอกบุญเพื่อน ๆ (อ้างน่ะล่ะ ))
ตอนกลางคืน เป็นช่วงวัดใจ ใครใจไม่แข็ง ขอบอกว่า อย่ามาครับ เพราะการนั่งสมาธิแรก ๆ จะผวาง่าย
ผมเองก็ไม่ได้เชี่ยวชาญ แต่อาศัยว่า หน้าตาเรา คงไม่มีผีมาหลอก และที่สำคัญ แผ่แต่จิตกุศลดี ๆ ให้กับทุกผู้ตนที่รับได้
คิดดี ประสงค์ดี ก็ไม่มีอะไรครับ ผ่านไปได้ด้วยดี
ปลายฟากฝั่งของสะพานอีกด้านครับ อันนี้เป็นกระต๊อบของผม มีมุ้งเล็ก ๆ กับเสื่อ ( ยืมเขาอีกต่างหาก )
กระต๊อบมุมไกล ๆ กลางคืน ไม่อยากจะเอ่ย แต่ก็ทำให้เราสงบได้มาก ใครกลัวผี สติไม่ดี อย่ามาครับ ขอบอก
ก่อนเก็บโทรศัพท์ไม่ใช้ ได้วิวนี้มาครับ แล้วหลังจากนั้นก็ยาววว
สรุปแล้ว ที่นี่เหมาะมากกับการทำให้เรามีสมาธิ มีสติกลับมา บางครั้ง เราได้ล้างกายทุกวัน แต่หัวใจ เราหมักหมมสิ่งเน่าเสียเอาไว้
ก็ไม่สายไปนะครับ ที่จะมาชำระใจกันบ้าง สิ่งที่ได้ครั้งนี้ ผมว่าคุ้มมาก สติกลับมาได้พอสมควร แล้วคราวหน้าคงได้ไปอีกครับ
ท้ายสุดนี้ อยากจะบอกทุกคนว่า
ไม่ต้องรอให้ถึงแก่เฒ่า ก็ไปได้นะครับ หรือถ้าไม่ไปก็ชำระใจได้ทุกวัน
เพราะการชำระใจ ทำได้ทุกเวลา และทุกสถานที่ ลองดูครับผม สาธุ
ปล2. สร้างภาพว่าไม่กลัวผีกลางคืน แต่ใครจะรู้ หลอนมั่ก 5555
ปล3. ผมไม่ใช่คนดีเท่าไรครับ ไม่ได้อยากสร้างภาพอะไร เป็นคนเลวที่สาแก่ใจในธรรมะ ก็แค่นั้นเอง
กาลครั้งหนึ่ง บนโลกกลม 
ไปมาแล้วค่ะ ตอนกลับน้ำตาไหลพรากเลย..ได้อะไรดีๆจากที่นี่มากมายเลย ขออนุโมทนาด้วยนะคะ
ขอบคุณนะค่ะ ที่บอกบุญ ว่าแต่ กำลังจะไปอ่ะค่ะ เอาเต้นท์ไปได้ไหมค่ะ
แม่น้องวิน+น้องบูม ขอร่วมอนุโมทนาด้วยนะคะ บุญที่ท่านทำให้ครั้งนี้ยิ่งใหญ่มากค่ะแม่ตุ้มเองอยากให้ลูกชายแม่ทั้ง 2 คนเดินสายกลางเจริญทั้งทางโลกและทางธรรม เดิมที่คู่บารมีของแม่ไม่ค่อยได้ทำบุญนักเมื่อได้มารู้จักแม่และแม่ได้พาเข้าวัดและพามากราบแดนมหามงคลาตลอดแม้บางครั้งมีอะไรก็จะแซวแม่ตลอดว่าเป็นลูกพระแม่บงกช แม่อยากให้น้องโตเร็วจะได้มาออกบวชพรามหม์สักทีค่ะ
เคย ไป บวช ที่ แดนมหามงคล มา สุด ยอด ไป เลย คะ
วันหยุดไปไหนดี…ไปที่นี้สิครับ ผมมีประสบการดี ๆ มาเล่าให้ฟังครับ กระผมได้เดินทางไปปฏิบัติธรรม ณ แดนมหาคงคล เมื่อวันที่ 5 /07/52 เป็นครั้งแรกครับ หลังจากที่ผมได้เดินลงจากรถไฟ ได้ไปสัมผัสที่นั้น รู้สึกดีมากอย่างบอกไม่ถูก ที่อากาศดีมาก บรรยากาศดีมาก และรอบๆเต็มไปด้วยธรรมชาติที่สวยงามและร่มเย็น ที่พักและอาหารดีมากครับ และสะอาดมาก ในการปฏิบัติธรรมนั้น ท่านแม่ ๆ พาสวดมนต์ทำวัดที่ไพรเพราะมากที่สุดเท่าที่เคยฟังมา และมีกิจกรรมต่างๆที่ดีอีกมาก กระผมรู้สึกว่าได้บุญในการปฏิบัติธรรมในครั้งนี้มากเลยครับ รู้สึกว่ามีความสุขมากที่ได้ไป สมกับการเดินทางที่ไกลครับ หลังจากไปถึงจะหายเหนื่ยจากการเดินทางเลยครับ ผมเดินทางจาก มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ น่ะครับจนไปถึงที่แห่งนั้น ผมคิดว่าสถานที่แห่งนั้นเป็นสถานที่ ที่ดีสุดที่เคยไปมาครับในชีวิตครับ ผมขอเชิญพี่น้องชาวไทยและต่างชาติไปปฏิบัติธรรม ณ แดนมหามงคล ทุกท่านครับ…สาธุ
ดิฉันไปบวชเนกขำมะที่แดนมหามงคลมาเจ้าค่ะ…ดิฉันมีข้อจะเสนอแนะหลายเรื่องอยากให้ทางที่แดนมหามงคลอ่านกระทู้นี้จังข้อดีของที่ดินแดนอันสักสิทธิ์นี้ ดิฉันประทับใจในสถานที่ค่ะ เป็นดินแดนที่สงบ เหมาะแก่การปฏิบัติธรรมจริงๆเพราะดิฉันไปกับแม่มาเมื่อวันที่ 5 ธันวาคม ไปบวชมา1คืน ความสะอาดนี่ไม่ต้องพูดถึงสะอาดมากๆๆค่ะ โดยเฉพาะด้านบนเขาที่เดินทางระยะทางเป็นชั่วโมง และบันไดกว่า1,000 ขั้นด้านบนเป็นสถานที่สัปปายะ สงบและสวยงามมากค่ะแต่ที่แดนมหามงคลนี้ก็มีข้อควรที่จะปรับปรุงและแก้ไขหลายเรื่องเช่นกัน (นี่ไม่ได้ว่า)แต่อยากให้รู้ถึงจุดข้อเสียน่ะค่ะ ซึ่งเรื่องบางเรื่องรับไม่ได้จริงๆ1.แม่ชีที่นี่ปากจัดมาก ไหนว่าเป็นนักบวชไงคะ ควรที่จะปล่อยวางบ้าง พูดจาไม่สุภาพ (เฉพาะบางท่าน) บวชนานแล้วทำเป็นวางมาศ บ้าอำนาจ2.มีอะไรไม่ค่อยแจ้งให้ทราบ อย่างคนที่ไม่เคยไปจะทราบได้ยังไงล่ะคะ ว่าอะไรอยู่ที่ไหน3.ชุดขายแพงมากผ้าก็ไม่ดี ไม่มีคุณภาพ4.บังคับคับซื้ออีกต่างหากควรที่จะมีให้เช่ายืมบ้างอย่างคนที่ไม่พร้อมที่จะบวชแต่แค่อยากจะขึ้นเขาไปสการะด้านบนสักครั้ง แต่เดินทางไปไม่ทันก็เลยต้องบวชถือศิลอยู่1คืน5.ด้านอาหาร ควรที่จะทำให้ปราณีตกว่านี้ เพราะเป็นอาหารของนักบวช ไม่ใช่ขอทาน6.การสวดมนก็เน้นลูกคอเล่นเสียงมากจนเกินไป มันผิดวินัยของสงฆ์7.เดินจงกลมหรือนั่งสมาธิ สักพักก็มาสวดอีก ขออยู่นั่นแหละ ขอให้ไม่เจ็บไม่ตายมีที่ไหนกันพระพุทธเจ้ามีแต่ตรัสว่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย มันเป็นเรื่องธรรมดาของสัตว์โลก ไม่ควรยึดติด8.ไม่มีครูบาอาจารย์ในการสอน นั่งสมาธิหรือเดินจงกลม ของแบบนี้มันต้องมีครู ไม่ใช่เดินหรือนั่งตามเรื่องตามราว เกิดบางคนติดนิมิตรไม่มีครูตามกลับมันจะแย่เป็นอันตราย ของทุกอย่างมันต้องมีครู9.โทรศัพท์ไม่รู้จะยึดทำไม แต่แม่ชีบงกชแสดงธรรมบอกว่าต้องการให้ลูกแก้วทั้งหลายได้ปฏิบัติธรรมกันอย่าเต็มที่จิตจะได้ไม่ส่งออกอยู่ข้างนอกอันนี้ก็จริง แต่ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจเจ้าค่ะ อยากให้แม่คิดว่าใครทำอะไรมันก็ได้อย่างนั้นมันเป็นเรื่องของเขา รู้ว่าแม่หวังดีก็จริง แต่เกิดบางคนมีธุระจริงๆหรือมีใครเจ็บใครตายขึ้นมากระทันหันอย่างนี้จะทำยังไงล่ะเจ้าคะ อยากทราบว่าใครจะรับผิดชอบ ครั้นจะให้มาเผาที่นี่ก็คงไม่ใช่เรื่องเพราะที่นี่ไม่ใช่วัดพอเลยค่ะนี่เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่จะไปเหยีบที่นั่น หวังว่าคงจะปรับปรุงข้อเสนอแนะที่กล่าวมาบ้างนะคะ นี่อาจจะไม่ใช่ข้อเสียทั้งหมดเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น อยากให้เอาไปพิจารณาถึงหลักความจริง จะปรับปรุงหรือไม่ก็ตามแต่ความสะดวกเจ้าค่ะ แต่สถานที่ไม่มีที่ให้ตำหนิเลยค่ะ ข้อดีมันก็มีมาก ข้อเสียก็มีมากพอกันค่ะ
ขอโทษนะคะ ที่ต้องชี้แจ้งให้คุณ BOKY เข้าใจ ว่าการไปปฏิบัติธรรมนั้น ควรตัดซี่งกิเลสทัังปวง ทางกาย คือ ไม่ยึดติดกับของนอกกาย ทรัพย์สินเงินทอง รถ โทรศัพท์ ถ้าหากใช้โทรศัพท์ขณะปฎิบัติธรรม มีสายโทรเข้ามา จิตที่มีสมาธิก็จะหลุดออกไป ทำให้จิตใจว้าวุ่น ไม่เป็นสุข เนื่องจากเรื่่องราวต่างๆ ที่เราได้ฟัง เพราะเวลาที่เรามาปฏิบัติแค่ไม่กี่วันเท่านั้น ทุกวินาทีมีค่ามาก ดิฉันมาปฎิบัติธรรมหลายครั้ง ทุกครั้งจะปฎิบัติตามเส้นทางแห่งอาริยธรรมอย่างเคร่งครัด ถ้าสถานที่แห่งนี้ไม่มีการรับฝากโทรศัพท์ดิฉันคงไม่เอาไปเพราะการปฎิบัติจริงก็จะได้จริง
ทางใจ คือ รักโลภโกรธหลง ไม่ควรให้เกิดขึ้นขยะปฎิบัตธรรม เพื่่อให้ได้บุญกุศลเต็มที่ กฏที่สถานปฎิบัติธรรมนั้นกำหนดขึ้นมา เพื่อให้และเพื่อฝึก ให้ทุกคน ละซึ่งกิเลส ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้น ของธรรมมะ
กรณีที่่คุณ boky บอกว่า ถ้าไม่ให้ใช้โทรศัพท์ ถ้าคนเจ็บตาย แล้วไม่รู้ จะทำอย่างไร ขอตอบว่า ขณะที่เราปฎิบัติธรรมนั้น สวดมนต์ นั่งสมาธิ เดินจงกรม เป็นการปฎิบัติบูชา ซึ่งเป็นบุญอันสูงสุด บุญนี้สามารถแผ่ไปให้บิดามารดา ญาติพี่น้อง เพื่อน ได้ เพราะหลังปฏิบัติธรรมนั้น จะมีการแผ่เมตตา ถ้าเราทำบุญอยู่ บุญนี้จะช่วยให้มีความสุข คนเป็นก็ได้รับ คนตายก็ได้รับ แต่ถ้ารับโทรศัพท์ คนป่วยคนตาย เราก็ช่วยอะไรเขาไม่ได้ เสียงของเราไม่สามารถทำให้คนตาย ไปอยู่ที่สุขได้ แต่่เสียงแห่งธรรม นัน้ คนตายคนป่วย คนทุกข์ ไม่สบายนั้น ได้รับ ทั้งสิ้น บุญจะทำให้ได้รับความสุขอย่างแท้จริง
สิ่งแรก ก่อนปฎิบัติธรรม คือ เชื่อในกฎแห่ง กรรมก่อน นรกสวรรค์ มีจริง วิญญาณ มีจริง โลกหลังความตายน่ากลัวมาก ไม่เคยตาย แต่รู้ เพราะเห็นวิญญาณมาแล้ว สัมผัส แล้ว รู้ว่าวิญญาณ มีจริง ต้องการส่วนบุญจริง สถานปฏิบัติธรรมที่คุณไป 1 ครั้งนั้น เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ หากทำไม่ดีไว้ ผลแห่งบาป จะมากหลายเท่า กว่าที่โลกมนุุษย์อยู่ ที่โพสต์ตอบ เพื่อต้องการให้ทราบ ความจริง ดิฉันรู้และเข้าใจในธรรม จึงอยากแนะนำให้คุณและทุกคนที่อ่านได้เข้าใจ
สวัสดีครับ คุณ BOKY บอกนิดเดียวว่า ผมไม่ใช่ center ของ แดนมหามงคลนะครับ 55 เห็นหลาย ๆ เรื่องของคุณ จะฝากไปให้ทางนี้ ผ่านทาง space ของผม ซึ่งเอาเป็นว่า เราแชร์ข้อมูลร่วมกันนะครับ ทุกอย่างในโลกมีดีและไม่ดี อยู่ที่เราเลือกบริโภค และวางอุเบกขา สิ่งที่คุณได้แน่ ๆ ก็คือ จิตใจของตนเองครับ และขอให้ทุกท่านได้บุญเยอะ ๆ นะขอรับ …… บุญรักษา
อยากทราบว่ามีบวชวันไหนบ้าง วันละกี่รอบ
คุณ BOKY ก้อเอาซะเต็มที่เลยนะครับ ผมเคยไปมาครั้งนึง ไปในช่วงที่ไม่ค่อยมีคนอะครับ ข้อนข้างสงบมาก ไปเพราะว่าพี่สาวผมเนะนำไปไปครั้งแรกก้อไม่กล้าไปนอนที่แดนของฝั่งชายล่อกครับเพราะว่ามันห่างไกลจากพี่สาวผมมาก กลัวว่าจะไม่มีคนสอนปฎิบัติ ไปวันแรกก้อเห็นแม่ชีคนนึงบ่นอะไรต่อมิอะไร ประมาณว่าเราควรทำให้ชาวโลกเห็นว่าแดนมหามงคลเป็นที่ ๆ สะอาด บริสุธ บ่นเกี่ยวกับเรื่องผ้าคลุมโต๊ะด้านหน้าเวลาเราเดินข้ามสพานมาก้อจะเจอ ว่ามันควรที่จะทาสีใหม่หรื่อไม่ก้ซื้อใหม่ มันไม่สมศักดิ์ศรีกับชาวพุทธ ผมก้อเลยนีกในใจว่า อะไรวะเนี่ย นึกแร้ววว ต้องมาเจอคนพวกนี้ พอตกเย็นก้อได้ไปนั่งทำกิจกรรมร่วมกับคนอื่น ๆ เช่น นั่ง สมาธิ สวดมนต์ ต่างๆนาๆ เส็ดแร้วก็มีวีดีทัศให้ดูว่า เค้าสร้างเกาะกันยังไง มีฉายให้ดูว่า แม่ชีช่วยกันสร้างง โบกปูน เทปูน ต่าง ๆ นา ๆ เรื่องราววันนั้นก้อผ่านไป พออีกวันนึงผมก็เจอกับพระแม่ ผมก็ไม่รู้ล่อกว่าเค้าคือพระแม่ พี่สาวผมบอกว่าเค้าคือพระแม่ในแดนธรรม ผมนึกในใจ คนนี้นี่มันแม่ชีคนที่ยืนบ่น ๆ เมื่อวานนี่หว๊า !!! แล้วผมก้อไม่ได้คิดอะไรต่อ พี่ผมก็เล่าให้ฟังต่อว่า พระแม่เนี่ยเหละ ที่เป็นคนก่อตั่ง ก่อสร้างแดนมหามงคลแห่งนี้ แล้วก็มีชื่อเสียงไปทั่วโลก แล้วยังไปสร้างแดนมหามงคลที่อินเดียอีกด้วย หลังจากนั้นผมก้อเริ่มศึดษาธรรมของผมต่อ ได้มีโอกาศขึ้นไปนั่งสมาธิบนเขาด้วยครับ ไม่แน่ใจว่าชั้นไหน แต่ข้างบนปูด้วยหินออ่นสีเขียว สวย…แต่มันยังไม่เสร็จครับ ผมก้อนั่งสมาธิบ้างหลับบ้าง ด้วยความที่ไปเป็นครั้งแรกเลยไม่ค่อยได้ตั่งใจซักเท่าไหร่บวกกับยังทำอะไรไม่ค่อยจะเป็นอีกด้วย – เรื่องมือถือ ถ้าเกิดว่าเป็นคนที่อยู่มานาน ๆ บวชใจแล้วให้ใช้ได้ครับเพราะเค้าคิดว่า คงใช้ในเรื่องจำเป็นจริง ๆ – เรื่องแม่ชีปากจัด ขี้บ่นนี่ก้อมีทุกที่เหละครับ ขอให้เราคำนึงถึงว่าเรามาทำอะไร แล้วเราจะได้อะไร (มารไม่มีบารมีไม่เกิดครับ) – เรื่องชุดฟอร์ม จุดที่เราซื้อจะมีแม่ชีเป็นผู้ดูแลครับ และแม่ชีบางคนก้อจะบอกกับเราว่าต้องเป็นฟอร์มของแดนมหามงคลเท่านั้น เพราะมันไม่ สุถาพ แต่ถ้าัไปเจอแม่ชีไม่เรื่องมากก้อจะตามที่เรามีอะครับ (ส่วนตัวชุดไม่จำเป็นล่อกครับ ขึ้นอยู่กับจิตใจของเรามากกว่า) – แดนมหามงคลเป็นสถานที่ ๆ ส่วนใหญ่จะเป็นผู้ที่ปฎิบัติเป็นอยู่แล้ว เพราะที่นี่ไม่มีครูสอน ถ้าจะไปพี่ผมเนะนำให้ไปฝึกปฏิบัติที่อื่นก่อน ที่นี่เปรียบเสมือนชั้นมหาวิทยาลัย ใครที่ยังไม่ผ่าน มัธยมมา มาที่นี่จะข้อนข้างลำบาก เรื่องที่ผมจะเล่าให้ฟังยังมีอีกเยอะเยะเรยคับ แตเด๋วไว้เล่าต่อละกันนะครับ ปอลิง. ตอนแรก ๆ ผมก้อไม่ค่อยชอบพระแม่ล่อกครับ เพราะจากที่เห็นท่านครั้งแรกก้อไม่ประทับใจละคับ แต่คิดไปคิดมา ท่านก้อมีเจตนาดีอะนะครับ ไม่ได้มีเจตนาร้ายแต่อย่างใด ผมเรยคิดว่าเราควรเลือกที่จะเก็บแต่สิงที่ดี ๆ ไว้ดีกว่า อย่างที่คุณ chaiwoot seethaบอกแหละครับ เราควรเลือกที่จะบริโภค หรือเลือกดูดซับเอาแต่สิ่งดี ๆ
ก็เคยไปบวชที่เกาะมหามงคลเหมือนกันดีมาก ๆค่ะ และลูกไม่สามารถไปปฏิบัติธรรมที่ไหนได้นอกจากที่นี้ที่เดียวพอจะไปที่ไหนอันว่ามีเสียงมากระสิบที่หูว่าให้ไปปฏิบัติธรรมที่เกาะมหามงคลที่เดียวเชื่อนะค่ะไม่ใช้ว่าไม่เชื่อก็ต้องไปที่เกาะมหามงคลไม่ไปที่อื่นค่ะและที่นี้เป็นที่แรกที่ทำให้ชีวิตและครอบครัวดีขึ้นและครั้งแรกที่ไปก็ไม่ได้เองมีคนมาพาไปในฝันก่อนและเมื่อรู้สึกตัวก็ได้ไปจริงๆเหมือนในฝันเลยทุกสิ่งทุกอย่างที่เจอก็ได้เจอในฝันหมดทุกอย่างและเมื่อไปถึงต้องทำอย่างไรในฝันบอกหมดเลยว่าให้ไปหาใครแล้วใครเป็นคนสอนสบายมากทำได้เองหมดทุกอย่าง
ขอโมทนากับเจ้าของกระท้ด้วยนะคะ ไปมาแล้วค่ะรู้สึกดีมาก ๆ เลยค่ะ ได้มีโอกาสไปมาเมื่อวันที่ 31 ธันวาคม รู้สึกโชคดีมาก ๆ เลย ได้มีโอกาสฟังธรรมจากพระแม่ด้วยค่ะท่านแสดงธรรมเรื่องการบวชใจค่ะ และท่านก็ได้สอนในการนั่งสมาธิด้วยร้สึกเงียบสงบดีค่ะ ที่นั่นจะทานอาหารเป็นมังสวิรัติด้วยอร่อยดีค่ะ มีผักหลาย ๆ อย่างดีซึ่งปกติเราไม่ค่อยได้ทานผักเท่าไหร่หน่ะค่ะเลยชอบ และก็ได้มีโอกาสไปมาเมื่อไม่กี่วันมานี้ก็ได้มีการพาเดินธุดงค์ในที่ต่าง ๆของแดนมหามงคลด้วยรู้สึกประทับใจมาก ๆ เลยค่ะและก็ขอโมทนากับทุกๆ ท่านที่ได้ร่วมกันสร้างดินแดนแห่งนี้ขึ้นมาเพื่อให้เป็นที่ปฏิบัติธรรมที่เงียบสงบ สะอาด และสัปปายะมาก ๆ เลยค่ะสาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ
เคยไปเมื่อประมาณ 20 ปีที่แล้วค่ะ ตอนนั้นเพิ่งจบมหาวิทยาลัยใหม่ๆ ตอนนี้อยากไปมากค่ะ แค่ติดที่ไม่มีใครช่วยดูลูกๆหวังว่าวันหนึ่งจะได้ไปอีกค่ะ
อยากทราบที่พักของพราหมมณี ใครทราบช่วยบอกหน่อย
เคยไปมาเมื่อปีที่แล้ว ก่อนตามคณะไปแดนมหามงคลที่อินเดียเสียดายที่วันนี้ไม่ว่างได้ไปอีก ใครมีโอกาสต้องรีบไปนะคะ แล้วถ้าพระแม่ท่านจะเมตตาพาไปอินเดียอีกเมื่อไหร่ ส่งกระทู้บอกกันมั่งนะคะ ขอบคุณค่ะ
ขออนุโมทนาในกุศลคะ กำลังจะไปเหมือนกันคะ จะได้ดูจิตตัวเองแบบสงบๆๆ แทนการดูจิตแบบอยู่บ้าน แล้วจะนำบุุญมาฝากนะคะ
เคยไปมาเมื่อสองปีที่แล้วอยากจะไปอีกสักครั้ง ตั้งใจไว้แล้วล่ะน่าจะได้ไปอีกในไม่ช้านี้แหละค่ะ
ยังไม่เคยไปแต่อยากไปติดที่ค้องดูแลครอบครัว ลูกยังเล็กอยากทราบว่าพาไปด้วยได้หรือไม่ไม่รู้เส้นทางไม่มีรถส่วนตัวทางไม่มีรถส่วนตัว
นานาจิตตังค่ะ ปล่อยวาง ไม่ฟัง ไม่รู้ ไม่ได้ยิน อาศัยที่พักบำเพ็ญล้างกายใจให้ใสสะอาดก่อนที่จะออกมาต่อสู้กับความวุ่นวายของโลกภายนอกคุณแม่ที่ดุ ตะคอก คงเป็นวิบากกรรมต่อๆไป คงไม่กี่ท่านที่เป็นเช่นนั้น ดิฉันก็เคยโดน เสียงแหวๆๆเชียว แม่บงกชให้ใกล้ชิดมากเกินไป คงลืมตัว สาธุปิด 3 วันจะไปค่ะขออย่าได้เจอคนดุเลยเพี้ยง
ยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนๆในแดนธรรม…ประสบการณ์ครั้งแรก3วัน2คืน…ผมไปคนเดียวไม่รู้จักใคร…ไปหากัลยามิตรเอาข้างหน้าครับ…ผมอาจจะโชคดีหรือร้ายไม่ทราบที่ได้พบเจอเรื่องราวแปลกๆที่นั้นในตอนกลางคืน…ที่กระต๊อบหลังอื่นไม่รู้ ไม่มีใครได้ยิน และไม่มีใครได้เห็น….คืนที่1. วันพระ วันนั้นอุบาสกน้อยมากน่าจะประมาณ5-6คน ผมดันเสรอ อยากได้ที่เงียบๆ เลยไปเลือกกุดหลังใน ริมน้ำ ดูแล้วร่มรื่นน่าอยู่มาก แต่ก็นึกในใจว่าทำไมคนอื่นเขาอยู่กันกุดนอกเป็นกลุ่ม…ตอนนั้นนึกในใจว่าขอมาอยู่เงียบๆ ไม่อยากยุ่งกะใครมากนัก โดยไม่ได้คิดว่า..แล้วเวลาตอนมืดละ…ทำไง ช่วงก่อนมืดก็จะต้องหาข้อมูล และขั้นตอนการปฏิบัติจะได้ถือศีลครบสมบูรณ์หลังจากได้สวดมนต์รวมที่ศาลาใหญ่ในพื้นที่อุบาสิกาแล้ว ประมาณ2ทุ่ม ก็ทยอยกันเดินกลับพื้นที่ของอุบาสก ในพื้นที่ของอุบาสกก็มีจุดศุนย์รวม น้ำร้อน น้ำชา…ก็ได้นั่งคุยกันถึงประมาณ3ทุ่มก็แยกย้ายไปเข้ากุดใครกุดมัน เออ…กุดเรามันไกลจังเลยวะ..เศร้า(นึกในใจ มันก็น่ากลัวอยู่เหมือนกันจะย้ายกุดก็ไม่เหมาะแล้ว เอาน่าสู้ๆ) เข้ากุดสวดมนต์อีกครั้ง…ขออนุญาติบอกเหตุผลที่มาที่นี้…และบอกเจ้าที่…เจ้าป่าเจ้าเขา…เทพพยาดาทั้งหลาย…เสร็จแล้วดับเทียนนอนครับพอดับเทียนเท่านั้นยังไม่ทันนอนเลย มีเสียงเหมือนฝีเท้าคนวิ่งเข้ามาหาประมาณ10กว่าคนได้(เอาแล้ว…ตั้งสติไว้)นอนดีกว่า เดียวคนโน้นก็มาคนนี้ก็ไป แล้วมันยังไงละเนียะ พยายามตั้งใจฟังอาจจะเป็นเสียงอย่างอื่น..มันก็ไม่ใช้นี่หว่า มันเป็นเสียงคนเดิน กำลังเดินรอบกุดอีก…ขณะนั้นผมก็เลยสวดชินบัญชรของหลวงพ่อโต เสียงที่ได้ยินก็ยังไม่หาย เดี๋ยวหายเดี๋ยวมาไปๆมาๆ นอนก็ไม่หลับ ขนก็ลุก กลัวก็กลัว 5ทุ่มเข้าไปแล้ว…สักพักได้ยินเสียงคนตีเหล็ก น่าจะมาทางรางรถไฟ ดังเป็นช่วงๆ เออ… 24.00แล้ว เออ..ได้ยินเสียงโซ่ อยู่หลังกุด พยายามตั้งสติ ตั้งสติ สวดชินบัญชร ก็ไม่ไป…นี่มันอะไรกันครับ เสียงที่ได้ยินเป็นเสียงคนเดินไปมาแล้วเหมือนคนถูกตีตรวนด้วยโซ่ เดินอยู่นาน สติผมกำลังจะแตกครับ สติส่วนที่เหลือมันบอกว่ามีทงเลือก2ทางคือ1.เดินออกจากกุดไปหาอุบาสกท่านอื่น 2.นอนอยู่ที่นี้ไม่ต้องไปไหนคือสู้ต่อไป ผมเลือกทาง2ครับ สู้ต่อไปในใจผมนึกึงพ่อแม่ครูบาอาจารย์ สถานที่นี้ศักดิ์สิทธิ์ บารมีธรรมต้องช่วยเรา เราเป็นคนดีมีศีลธรรมเราต้องรอด อย่างน้อยพวกเขาไม่สามารถเข้ามาในกุดนี้ได้ อดทนหลับไป ข่มใจหลับไป ข่มจิตหลับไป…อีกไม่กี่ชั่วโมงก็ตี3.30แล้ว เป็งๆๆ เป็งๆๆๆ…ตื่นครับ ไปทำหน้าที่…หลังจากที่ทำวัตรเช้าเสร็จก็มาปรึกษาคุณพ่อมังกร พ่อบอกว่าเธอโชคดีมาก น้อยคนนักที่จะได้พบเจอ อาจจะเป็นญาติเธอก็ได้ เขามาขอส่วนบุญ น่าเสียดายทำไมเธอไม่ให้เขาละ เขารอเธออยู่ อดทนรอตั้งนาน เขาก็ไม่ได้ทำอะไรเธอไม่ใช่หรือ…บางครั้งยมบาลเขาอาจจะมาด้วยเพราะมีโซ่ตรวน เขารู้ว่าเธอมาบวชใจถือศีลครบ โอกาสแบบนี้หาได้ที่ไหนง่ายๆละ ต้องเป็นสถานที่ๆสะอาดเท่านั้น ถึงจะติดต่อกันได้สะดวก พ่อก็ไม่อยากพูดมากบอกไปเขาจะเชื่อหรือเปล่าก็ไม่รู้ เอาเป็นว่าบุญนั้น ที่นี่ใครทำใครได้นะจำไว้ ขอให้จิตบริสุทธิ์เป็นดีแล คืนที่2นั้น วันหลังจะเล่าให้ฟังครับ สิ่งที่เจอมาอย่างน้อยก็สามารถยกระดับจิตให้เข้มแข็งขึ้นอีกระดับครับ ขอบคุณครับ
อยากทราบว่าเดือนนี้มีงานที่แดนมหามงคลไหมดิฉันจะไปบวช
อยากทราบว่าเดือนนี้มีงานที่แดนมหามงคลไหมดิฉันจะไปบวช วันที่ 30
เคยไปค่ะ หลายปีแล้ว สอาดมากค่ะ
สวยไม่รู้ดูแลไงไหว ยอมรับว่าพระแม่เก่งมาก
แม่ชีลูกน้องก็ปากแบบนี้ล่ะค่ะ ต้องทำใจ
ไม่มีอะไรถูกใจเราไปซะหมดทุกอย่าง หรอกค่ะ
เราไป สงบใจค่ะ เรื่องมาร ก็มีทุกที่แหระค่ะ
ขอให้โชคดีนะค่ะ สาธุสาธุ
ลูกศิษย์เป็นเช่นไรอาจจะสื่อให้เห็นผู้เป็นอาจารย์ได้อยู่น่ะค่ะ
อยากทรายว่าเราสามารถที่จะเข้าไปปฏิบัติธรรมได้ทุกวันเลยหรือเปล่าค่ะ ปีนี้อยากทำสิ่งดีๆ ให้กับตัวเองสักครั้ง หากใครมีข้อมูลรบกวนตอบกลับ E-MAIL. PEEPEE08@HOTMAIL.COM ค่ะ
ไปได้ทีตลอดเวลาทุกวัน ไม่ต้องมีพิธี ไปแล้วต้องรู้ตัว พยายามมีสติเพราะไปในแดนธรรม ได้อกุศลกลับมาน่าจะขาดทุน อะไรเกิดขึ้นในจิต รู้ พิจารณา ความชอบก็เป็นกิเลศอย่างหนึ่ง ความไม่ชอบก็เป็นกิเลส ไปแล้วโกรธ เกลียด ฯลฯ แต่ก็ไม่รู้ตัว นั่น….ท่านขาดทุนแล้วจริง
อยากไปแดนธรรม เพราะต้องการได้ธรรม บรรลุธรรม ทุกสิ่งที่เกิดในแดนธรรมเป็นเครื่องมือสอนธรรมทั้งสิ้น แต่ละคนเจอเรื่องไม่เกมือนกัน นั่นเพราะว่าเราทำมามีทุนมาไม่เหมือนกัน แต่สิ่งที่ได้เหมือนกันคือได้ธรรม รู้ตัว มีสติก็เห็น จิตยกระดับ ไม่รู้ตัว ขาดสติ ไปแล้วกรรมอาจเพิ่มขึ้น ระวังนิดนึง ทางธรรม ไม่เหมือนทางโลก อย่าเอาความคิดแบบโลกๆ และปัญญาแบบโลกๆ (ถ้าเราคิดว่านั่นคือปัญญานะ). ไปใช้ประเมินสิ่งที่เรายังไม่รู้ไม่เข้าใจ.
ขอความเป็นมหามงคลอันสูงสุดจงมีแด่ทุกๆท่าน
ขอขมา ขอได้โปรดยกโทษอโหสิกรรมหากข้อความใดสร้างความไม่ชอบใจให้แก่ท่านใด
สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ
อนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ไปบวชใจนะเจ้าคะ บวชใจนะเจ้าคะ
ทุกอย่างอยู่ที่จิต จิตดีแล้วทุกอย่างจะดีเอง สาธุเจ้าค่ะ
เจอกันที่เกาะนะคะ
อนุโมทนา กับคุณnikki ด้วยเจ้าค่ะ
รู้จักแดนมหามงคลโดยการแนะนำของเพื่อนรุ๋นพี่และก็เลยตัดสินใจไปทันทีก็ ประมาณ 7-8 ป๊แล้วค่ะ ไปปฏิบัติธรรมที่แดนมหามงคนเกือบ 20 ครั้งแล้ว แต่ก่อนไปเพราะอยากจะหมดเคราะห์ อยากมีโชค มีลาภ อยากมีเงินเยอะๆ เจอคนดีๆ
แต่พอได้ไปปฏิบัติธรรมที่แดนหลายๆครั้งเข้า และมีการฟังธรรมของพระแม่ ทำให้เข้าใจชีวิตมากขึ้น ทำให้ค้นพบความสุที่แท้ขจริง ทำให้สามารถมีความสุขได้ถึงแม้จบางครั้งมีเงินเยอะ และมีความสุขได้แม้เงินนั้นจะหมดไปและกลายเป็นคนไม่มีเงิแล้วก็ตาม ทำให้เข้าใจคนรอบข้างมากขึ้น ทำให้ค้นพบสัจธรรมชีวิต หลายสิ่งหลายอย่างเหนือคณานับที่ได้จากแดนมหามงคล และได้จากพระแม่
ชีวิตทุกวันนี้มีความสุขได้ก็เพราะแดนมหามงคล เพราะคำสอนของพระแม่ที่สอนให้เดินตามรอยพระพุทธเจ้า เชื่อฟังพระพุทธเจ้า พระแม่สอนให้เคารพ ศรัทธา พระพุทธเจ้าสุดเศียนรเกล้า
ทุกครั้งที่มีปํญหา หรือทุกใจ เมื่อนึกถึงเสียง หรือ คำสอนที่รับฟังจากพระแม่โดยตรง และจากเทปต่างๆที่ได้รับฟังเวลาไปปฏิบัติธรรมที่แดนมหามงคล และเทปที่พระแม่เมตตาให้มาฟังที่บ้าน ฏ้จะทำให้ปัญหา ทุกข์ ต่างๆ บรรเทาเบาบางหรือหายไปทันตา อิ่มเอิบใจเมื่อนึกถึงพระแม่ นึกเสมอว่าพระแม่เป็นแม่คนที่ 2 คือแม่ในทางธรรม
บูญทั้งหลายที่ลูกแก้วคนนี้ได้ทำไว้ดีแล้วตั้งแต่อดีตกาลถึงชาติปัจจุบัน ลูกแก้วขอน้อมถวายแด่คุณพรศรีรัตนตรัย คุณบิดา มารดา คุณครูบา อาจารย์ ผู้มีพระคุ ณเพื่อนร่วมโลก เจ้ากรรมนายเวร ท่านทั้งหลายตั้งแต่อดีตกาลถึงชาติปัจจุบันถ พิเศษสุด ลูกแก้วขอน้อมบุญนี้แด่พระแม่บงกช สิทธิผล ที่เป็นแม่คนที่ 2 ของลูก คือแม่ในทางธรรม ที่ทำให้ลูกแก้วคนนี้เหมือนเกิดใหม่ มีชีวิตใหม่ ค้นพบความสุขที่แท้จริงในชีวิต ค้นพบว่าจริงๆแล้วเราชอบอะไร ทำอะไร ทำอย่างไร จึงจะมีความสุขในชีวิต ทำให้รู้ว่าเราสามารถทำให้คนรอบข้างตัวเรามีความสุขจากการกระทำของเรา ทำให้คนรอบข้างพบความสุขจากการแนะนำของเรา ทำให้รู้ว่าเรามีคุณค่าต่อสังคม และสามารถทำอะไรได้เยอะแยะเพื่อสังคม โดยมีพระแม่เป็นแรงบันดาลใจ
ลูกแก้วไม่สามารถจะหาคำใดๆมาเปรียได้ เพราะมากมายเหลือคณานับเหลือเกินเจ้าคะ
บางท่านไปแล้วอาจจะไม่เข้าใจในหลายๆสิ่ง หลายๆอย่าง แต่หากได้ไปบ่อยๆ ได้ฟังคำสอนพระแม่ ได้ฟังเทปที่พระแม่ท่านเมตตาให้มาฟังที่บ้าน ดิฉันเชื่อว่าท่านจะสามารถมีความสุขทางใจ ศรัทธา ค้นพบว่าจริงๆแล้วเราต้องการอะไร อะไรที่จะทำให้เรามีความสุข เราสามารถมีความสุขได้แม้เราไม่สมปรารถนาในสิ่งเราที่ต้องการ มีความสุขในการให้ แผ่เมตตา เห็นอกเห็นใจเพื่อนร่วมโลก ค้นพบสัจธรรมในชีวิต และนั้นคือ คำตอบของทุกสิ่งทุกอย่างที่เราค้นหา
สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ
เพิ่งกลับมาจากการบวชใจที่แดนมหามงคลมา เมื่อวันอาทิตย์ที่12 มีนาคม2554 ที่ผ่านมา ไปมาหลายครั้งแล้ว เกิน 10ครั้ง ดีใจกับ หลายๆ ท่่านที่เป็นที่ไปแล้วได้กำไรกลับมา เอามาพัฒนาชีวิต ยกระดับจิตใจ ได้มากมาก อย่างแท้จริง
เสียใจด้วยกับบางท่านที่ไปแล้วอาจจะไปพบเจอกับสิ่งใดๆ ที่ไม่ถูกใจ เกิดปฏิคะ คิดกันไปเอง เหมาไปว่าไม่ดี อย่างนั้น ไม่ถูกอย่างนี้ ทุกๆ อย่างมีเหตุผล พระแม่ท่านละเอียดมากนัก เมตตาที่สุด ชีวิตของดิฉันเองจากที่ตกมากๆ ตอนนี้ดีขึ้นเป็นลำดับ อย่างน่าอัศจรรย์ เชื่อว่าเกิดจากการ ปฏิบัติจริง ทำจริง ตามคำสอนของพระแม่ คนบางคนไปเพียงแค่ไม่กี่ครั้ง เอามาตำหนิ เอามาต่อว่า เรื่องนั้นเรื่องนี้ ขอเตือนว่าเป็นกรรมอย่างมาก พระแม่ท่านทำเพื่อมวลมนุษยชาติอย่างมาก เสียสละ บารมีท่านน่ะสูงส่งไม่ธรรมดาหรอก ข้อวัตร ข้อปฏิบัติ ก็ต้องมีกำหนดขึ้น เพื่อให้ทุกอย่างเรียบร้อย ไม่มีที่ติ
ที่แดนมหามงคลนี้ เราไม่เคยเห็นตู้บริจาค แต่เป็นธรรมดามี่เวลาคนที่ไปจะคิดได้เอง ว่าถ้าไม่ใช้หนี้สงฆ์เราเองจะรู้สึกไม่สบายใจ ก็ขอทำบ้าง เค้าก้อมีพานมาให้เราใส่ ตามกำลังแล้วแต่เราจะทำ ไม่มีใครสนใจ ว่าเราจะทำมากทำน้อย ใครที่อยากไป อยากถามรายละเอียดเพิ่มเติม โทรมาได้ค่ะ นา 081-4529521
ผมอีกคนอยู่นั้นมาหลายปี ช่วยกันสร้างแดนมหามงคลแรกๆ ลองไปดูครับมีอะไรดีๆเยอะครับ
คิดถึงเกาะมหามงคลมากที่สุด
คิดถึงแม่ในแดนธรรม
คิดถึงหมู่เพื่อน และพี่ พี่ธรรมะทายาท
คิดถึงพี่ตุ๊ก พี่อี๊ด ..เพื่อนปิ๊ก พี่ติ๋ม
แต่ตอนนี้หนูมีภาระทางโลกที่มากมาย
อยากไปอีกครั้ง..
ขอความเป็นมหามงคลอันสูงสุดจงบังเกิดแก่ผู้ที่ปฏิบัติ ผู้ที่มีสติ มีปัญญา และไม่ประมาท ขอกราบสักการะต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ณ แดนมหามงคล ขอน้อมบุญกุศลส่วนที่ดีที่สุด ส่วนที่เป็นยอด ถวายเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา บูชาคุณพระศรีรัตนตรัย สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายทั่วโลกทั่วจักรวาล ทั้งบนพื้นดินและใต้พื้นพิภพ และขอน้อมรับพรแก่ลูกและครอบครัววงษ์ตระกูลทุกภพทุกชาติ ขอน้อมรับบุญบารมีที่พระแม่บงกช แม่ในแดนธรรมทั้ง 2 แผ่นดิน เพื่อให้มีดวงตาเห็นธรรม มีสัมมาทิฐิ และไปสู้ทางลัด ตัดทางโค้ง เพื่อเข้าสู่นิพพานเทอญ สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทนามิ ด้วยความเคารพและนอบโน้มสุดเศียรเกล้าแด่พระพุทธเจ้า แด่พระแม่บงกช และแม่ในแดนธรรมทั้งสองแผ่นดินเจ้าค่ะ CD ดูใจแล้วจะได้อะไร เป็น CD ธรรมะที่ดีมากลูกฟังเป็นประจำในขณะขับรถ เพื่อคอยหมั่นไม่ให้มีกิเลส หรือมารเข้ามาครอบงำ ทำให้ลูกใจเย็น สุขุมขึ้นมากๆ จากคนที่เคยขี้โมโห โกรธง่าย น้อยใจ เสียใจบ่อย ก็คลีคลายหายเป็นปริดทิ้ง เพราะรู้และเข้าใจว่าสิ่งเหล่านี้คือ กิเลส ทำให้มีมิจฉาทิฐินั่นเอง ขอกราบขอบพระคุณธรรมะ กราบขอบพระคุณที่ท่านได้เสียสละมากกว่า 20 ปี เพื่อเผยแพร่พระพุทธศาสนาให้อยู่อย่างยั่งยืน
ครั้งแรก ที่อยากจะไป : จำได้ว่านั่งคุยกับเจ้านายเรื่องไปทำบุญ แต่จำไม่ได้ว่าเป็นวันพระใหญ่ที่ตรงกับบุญอะไร อยากไปปฎิบัติธรรมที่เป็นวัดป่าที่ไหนสักแห่ง หยุดสามวัน แต่จะไปที่ไหนดี เจ้านายบอกว่าอยากไปที่วัดที่มีเจดีสูงอยู่บนยอดเขา และมีแม่ชีเป็นสำนักอยู่กาญจนบุรี แต่ไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหน และจะไปอย่างไร ตัวเ้องเคยทำงานอยู่กาญจนบุรี ตอนปี 2532 ตอนนี้จะอยู่หรือเปล่าตามหาเบอร์จากเพื่อนๆเขาจนเจอและเล่าให้เขาฟัง เรื่องนี้เขาบอกว่าเขารู้จักสถานที่นี้ว่าอยู่ที่ไหน แต่ไม่เคยไป
และเมื่อได้ไป::: ดิฉันนั่งรถทัวร์ไปคนเดียวเจ้านายไม่มีโอกาสได้ไปด้วยในครั้งแรก ดิฉันนั่งรถจาก กทม. และเขาขับรถมารับที่ขนส่งกาญจณบุรี ไปส่งจนถึงที่ “แดนมหามงคล “เมือครั้งแรกที่ไปถึงและได้มองเห็น รู้สึกเป็นภาพที่สวยงามมาก ร่มรื่นและสุขใจตั้งแต่ ก้าวแรกที่เท้าแตะสะพานข้าม วันนั้นโชคดีมาก เมื่อลงทะเบียนเสร็จ อุบาสิกาท่านก็ขอเก็บโทรศัพย์มือถือไว้ และปล่อยให้ ดิฉันไปพักรวมกับญาติบุญที่พักอยู่ก่อนแล้วในศาลาเปิด หมายถึงที่พักเป็นศาลาที่มีแต่หลังคา และพื้นลาดด้วยซีเม็นต์ แต่แข็งแรงและปลอดภัยนะคะ ปลูกสร้างอยู่บนริมฝั่งแม่น้ำแคว ปูเสื่อนอนมีผ้าห่มหนึ่งผื่น หมอนหนึ่งใบ และคงเป็นบุญที่สร้างสมมา พอวางกระเป๋า เพื่อนข้างๆถามว่ามากี่ครั้งแล้ว ดิฉันบอกว่ามาครั้งนี้ครั้งแรก คุยกันได้นิดเดี๋ยว มีคนมาบอกว่า พระเเม่อนุญาตเปิดทางให้ขึ้นไปบนพระวิหารได้ ทุกคนดีใจมากๆ บางคนบอกว่ามา ที่นี่ 11 ครั้งแล้วไม่เคยมีโกาสได้ขึ้นไปกราบพระสารีริกธาตุเลย วันนี้มีบุญจึงได้มีโอกาส รวมทั้งดิฉันด้วย ดิฉันได้มีโอกาส อยู่ปฏิบัติครั้งแรก เป็นเวลา 3วัน 2คืน หลังจากนั้น ไปครั้งหลังๆ ดิฉันไม่ยอมไปคนเดียวค่ะ ขอเป็นสะพานบุญ ชวนน้องๆที่ทำงานและชวนเจ้านายไปด้วย เพื่อให้ทุกคนได้มีโอกาส เช่นเดียวกับดิฉัน อยากเล่าบรรยากาส ของทุกๆครั้งที่ไป ความประทับใจที่แตกต่างในแต่ละครั้ง ครั้งที่ประทับใจและมีสุขใจมากๆ และมากที่สุด เมื่อ ครั่งที่พาเจ้านายและน้องๆที่ทำงานไป ครั้งนี้ ดิฉันได้มีโอกาสขึ้นไปปฎิบัติบนพระวิหารซึ่งต้องเดินขึ้นไป บนเขา นับก้าวบันไดได้น่าจะอยู่ที่ 1,500 ขั้นใช้เวลาขึ้นประมาณ 1-1.5 ชม. ตกกลางคืน อากาศหนาวเหน็บ ช่วงออกพรรษา กลางคืนเมื่อทุกคนเดินขึ้นพระวิหารก้าวทุกย่างก้าวเดินอย่างมีสติในชุดขาว และในมือของแต่ละคนจะมีดวงไฟเล็กๆจากกระบอกไฟฉายส่องไปข้างหน้าแสงไฟสูงต่ำลดหลั่นกันไปตามขั้นของบันไดในท่ามกลางสายหมอกที่ปกคลุมอยู่บนเขาเห็นเพื่อนบุญเหมือนนางฟ้าในชุดขาวที่กำลังเดินขึ้นไปบนสวรรค์ หลังจากสวดมนต์เสร็จถึงขั้นตอนปฏิบัติ ทุกคนมีอิสระในการปฎิบัติ บ้างเดิน บางนั่ง บ้างยืนนี่คือความรู้สึกที่เกิดขึ้นจริงๆในขณะนั้น และจากวันนั้นจนถึงวันนี้ภาพนั่นยังติดตาไม่ลืมเลือน หลังจากนั้นปีถัดไปดิฉันพาครอบครัวไป ลูกสาวและลูกชาย รวมทั้งเพื่อนร่วมงานด้วย วันนั้นขับรถกันไป พอไปถึงลงทะเบียนอาบน้ำเปลี่ยนชุดเป็นชุดขาว พระแม่พาปฏิบัติโดยเดินธุดง ถ้าจำไม่ผิด น่าจะเป็นวันอาษาฬหบูชา ช่วงจะเข้าพรรษา หลังจากเดินธุดง พระแมนำเวียนเทียนในลานกว้าง มีเพื่อนบุญน่าจะเป็นพันคน ทำให้ลานกว้างในหุมเขาที่เงียบสงบ กังวาลด้วยบทสวดมนต์และ สว่างไสวไปด้วยแสงเทียน นี่คือภาพประทับใจที่ไม่รู้ลืม และอีกครั้ง ของการรวมเพื่อนบุญ คือสวดมนต์ข้ามปี ในวันขึ้นปีใหม่ส่งท้ายปีเก่า โดยมีเพื่อนบุญมาพร้อมกันในแดนธรรมแห่งนี้ เป็นพัน พันคนในการสวดมนต์ครั้งนี้พระแม่บอกเพื่อให้บ้านเมืองได้มีพลังและเพื่อให้เกิดความสงบสุข แก่เพื่อนมนุษย์ทั้งโลก ดิฉันจำได้เสียงสวดมนต์เป็นเสียงที่เพราะมาก และดังกึกก้องไปทั้งหุบเขา พอถึงเช้ากากาศหนาวเย็นมีหมอกลอยอยู่รอบๆตัว ทุกคนเดินเข้าแถวตามหลังพระสงฆ์ที่ถูกนิมนต์มาเพื่อกิจสงฆ์ในเช้าของวันปี่ใหม่ นี่คือความสุขใจที่ได้ไปอยู่กับธรรม และธรรมชาติจริงๆ ถึงแม้ในแต่ละครั้งที่ไปเป็นเพื่ยงเวลาสั้นๆๆ สองวัน สามวัน ห้าวัน แต่สิ่งที่ได้กลับมา มหาสาร ลูกๆ ไม่เคยอยากจะไปปฏิบัติธรรมที่ไหน แต่หลังจากไปที่นี่แล้ว ดิฉันสามารถที่จะชวนลูกๆ ไปปฏิบัติที่อื่นที่ไม่ต้องเดินทางไกลได้ มหัศจรรย์จริงๆ ธรรมะ ธรรมชาติ ถ้าคุณไม่เชื่อ ก็ ลองดูนะคะ
และขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านคะ ทั้งที่มีโอกาส และไม่มีโอกาส
เราอยากไปสุดๆ แต่ติดต้องดูแลลูก ลูก 3 ขวบ เฮ้ยน่าเสียดายจัง
i like ur description…^^…so fun but clear and made me wanna go there as soon..
ขออนุโมทนาบุญ กับทุกท่านน่ะค่ะ
ไปมาหลายครั้งมาก ๆ ค่ะ
ดีนะคะ ไปบวชใจ ก็พยายามทำใจสงบ
ต้องพยายามปล่อยวางค่ะ คุณแม่ในแดนมหามงคลทุกท่าน
ก็เป็นคนที่ถือศีลคนหนึ่ง คงมีบ่นบ้าง โกรธบ้าง น่าจะเป็นเรื่องปกติค่ะ
ไปมาแล้วค่ะ
ขอให้ปิดวาจาให้ได้ แล้วเราจะรู้สึกว่าสงบมากที่สุดค่ะ
เวลาที่ทางโลกมันวุ่นวายทุกๆๆคนลองหันหน้าไปที่แดนนะคะความสุขใจและกายรออยู่ไปมา4-5ครั้งแล้วมีความสุขทุกครั้งเลยที่ได้ไป ฝากถึงทุกคนที่ยังไม่เคยไปนะคะลองไปสัมผัสดูคุณอาจจะรู้สึกดีๆๆอย่างมากมายกลับมานะคะ
ไปมาหลายครั้งแล้วค่ะ ขอบอกเลยว่าสงบมากๆๆ แต่ความสงบอยู่ที่จิตของผู้ไปปฏิษัติจริงๆๆ ทุกที่ มีกฎระเบียบ ทุกที่ มีการกะทบผัสสะหมด อยู่ จิตของเรา ว่าเราจะทนได้มั้ยแล้วคิดบวกเราทำกับเค้าไว้ แล้วนิ่งให้ได้ แล้วเอาไปใช้ในทางโลก นั่นคือสิ่งที่พระแม่อุบาสิกาบงกชสอนกับลูกแก้วทุกคน ที่เรียกว่าบวชใจ
สาธุบุญกับทุกท่าน ที่ได้แดนมหามงคล
ไปมาหลายครั้้งเหมือนกันค่ะ
ไม่เคยเจอเหมือนที่คุณ BOKY บอกเลย
เรื่องชุด ขอให้เป็นชุดขาว เท่านั้นเองไม่เห็นบังคับให้ซื้อ
แต่เราซื้อเพราะไม่ได้เตรียมไป แพงไหมเราว่าก็แพงอยู่
แต่ก็ไม่รู้ราคาชุดขาวเหมือนกันว่าปกติเค้าขายกันเท่าไร
ก็ถือว่าทำบุญค่ะ เพราะที่นี้เค้าไม่มีตู้บริจาค อาหารก็ฟรี ที่พัก ห้องน้ำอีก
เีราเองนั่งสมาธิ เดินจงกรม อะไรก็ไม่ได้เป็นมาก
แต่แค่รู้ตัวมาตัวเองมาทำอะไรค่ะ เ่ท่านั้นเอง
เรื่องอาหาร นั้น อร่อยมาก เยอะมาก
ทุกคนทานแล้ว ก็ต้องช่วยกันเก็บ ช่วยกันล้างค่ะ
…ที่จริงที่นี้มีกฏห้ามถ่ายภาพด้วยนะคะ
แม่ชีท่านห้ามเลย จำไม่ได้ว่าท่านบอกว่าอะไรบ้าง
ประมาณว่าไม่ต้องโฆษณาให้แม่ ถ้าลงรูปไปแล้วช่วยลบให้แม่ด้วย..
ประมาณเนี้ยอ่ะค่ะ ยังงัยก็ยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนทางธรรมทุกคนนะคะ
เพิ่งกลับจากแดนมหามงคลค่ะ ไปครั้งแรก รู้สึกได้ว่า จิตใจสงบมากขึ้น
ประทับใจในการใช้ชีวิตที่อยู่กับความนิ่งสงบน่ะค่ะ และก็ตั้งใจอีกว่า จะ
ไปปฎิบัติธรรมที่นี่อีกครั้งในปีหน้าที่จะถึงนี้ และต่อๆไป ขออนุโมทนาบุญ
กับทุกๆท่านที่เคยไปนะคะ และคนที่ตั้งใจไปบวชใจนะคะ
สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ
สวัสดีปีใหม่กับทุก ๆ ท่านนะครับ บุญกรรมใดก็ตาม หากเราตั้งใจและแน่วแน่ โดยไม่นำจิตไปปรุงแต่งเทียบเคียงกับผู้อื่นแล้วนั้น บุญนั้นจะบังเกิดผลกับเราโดยแท้และเร็ววันครับ ขอให้บุญรักษาทุกคนในปี 2555 นะครับ จาก ชัยวุฒิ
ขอแก้ไขนิดหน่อยนะค่ะ
ชุดอุบาสิกาหญิง รวมเบ็ดเสร็จ เสื้อ ผ้าถุง สไบ ราคาตกอยู่ที่สี่ร้อยกว่าบาทค่ะ
เพราะจำได้ว่า ซื้อเสื้อสองตัว ผ้าถุงสองผืน สะไบหนึ่งผืน ย่ามใหญ่อีกหนึ่ง เสียเงินไป
760 บาทค่ะ
ขอบคุณสำหรับข้อมูลที่ธรรมทายาททั้งหลายได้ให้ไว้ ต้องหาโอกาสไป
ดีครับ
ใครเคยลองไปแล้วเป็นอย่างไรบ้างครับ
เคยไปมาบวชมาแล้วค่ะสงบและอากาศดีมากค่ะเรามีเเผนจะไปอีกเร็วๆนี้ค่ะ
ชุดบวชเป็นกางเกงได้ไหมค่ะ
เกิดมาไม่บวชใจ จะได้อะไรในการเกิด ออกบวชมาไม่บวชใจ จะได้อะไรในการบวช…
( อนุโมทนา – ผลบุญด้วยเจ้าค่ะ .)
สาธุ+ +
เคยไปบวชมาแล้วค๋ะ เมื่่อวันแม่ ปี 53 สงบมากทำให้จิตใจนิ่งขึ้นมาก เหมือนกับการพักใจหลังจากที่เจอความวุ่นวายมามากมาย แต่พอไปที่แดนมหามงคล ก็เหมือนว่าเราได้วางมือกับโลกภายนอกแล้ว เดินเข้าไปในที่ที่เงียบสงบ ยิ่งบทสวดขอขมาบิดามารดาสวดแล้วน้ำตาไหลไเลยค่ะ นี่ก็แพลนกับเพื่อนไว้ว่า เดือนกรกฏาคม จะไปกันอีก อยากให้ลองไปดูค่ะ สิ่งที่เราเราเคยแบกปัญหามาตลอด แก่งแย่งแข่งขันกันตลอดเวลา ทำให้จิตใจเราหนักอึ้ง สมองเมื่อยล้า พอได้บวชใจ กลับออกมารู้สึกว่าสมองและจิตใจปลอดโปร่งขึ้้นค่ะ
เพิ่งไปบวชใจมาที่แดนมหามงคลช่วงวันที่ 15-21 เม.ย. 55 ที่ผ่านมารู้สึกว่ามีควมาสุขมาก จนไม่อยากกลับมาสู่โลกความเป็นจริง จากเมื่อก่อนเราอยู่บ้านอากาศร้อนเราต้องเปิดพัดลมหรือแอร์ แต่พอเราไปบวช เราไม่มีสิ่งเหล่านั้นเราก็อยู่ได้ ต่อให้คุณมียศฐาบันดาศักดิ์แค่ไหน คุณก็เป็นแค่ลูกแก้วเหมือนกันทุกคน ทำให้รู้สึกว่าสุดท้ายเราก็ดับสูญแล้วไม่เหลืออะไรเหมือนกันแม้แต่ร่างกาย ถ้ามีโอกาสจะไปอีกคะ สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ
อยากไปคะ คงมีโอกาศได้ไปสักวัน
ใช้อะไรปูนอนคะ ถุงนอนใช้ได้มั้ยคะ
ขออนุโมทนาบุญ ดัวย นะค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ
ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ ทุกกระทู้เลยคะ อ่านแล้วอยากไปจังเลย ต้องหาโอกาสไปซักทีแล้ว
อยากไปมากๆค่ะ สิ่งที่ต้องเตรียมนำไปเองมีอะไรบ้างคะ ขอทราบรายละเอียดท่านที่เคยไปมาหลายครั้งแล้ว
ช่วยตอบเป็นธรรมทานด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
เรากำลังมองหาที่บวชซัก3วัน บวชให้แม่ที่เสียชีวิต อยากทราบว่ามีค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ เริ่มตั้งแต่การเดินทาง ค่าชุด ค่าอาหาร และเงินทำบุญ (มีชุดเอาไปเองได้ไม๊) รบกวนขอข้อมูลจริงไม่เฟรก นะค่ะ
การเดินทาง ไปได้ตั้งแต่ขับรถไปเอง หรือรถไฟครับ ถ้ารถไฟ ลงที่สถานี เกาะมหามงคลที่กาญจนบุุรี ค่าใช้จ่าย น่าจะไม่เกิน หนึ่งพันบาทครับ (ค่าชุดประมาณห้าร้อย ที่เหลือเป็นค่าเดินทาง) ข้อมูลชัวร์ ๆ อาจต้องรอให้ท่านอื่นมาตอบอีกทีครับ ขออนุโมทนาด้วยนะครับ
สิ่งที่ต้องเตรียมไปเอง มีหมอนใบเล็ก ๆ สำหรับไว้หนุนนอน ผ้าห่ม โลชั่นกันยุ่งใช้ได้ รองเท้าแตะ ไฟฉาย เพราะที่นั่นทางเดินทจะไม่มีไฟ จะมีไฟเฉพาะอาคารเท่านั้น ร่ม (สำหรับกันฝนและแดด) แปรงสีฟัน ยาสีฟัน สบู่ ผ้าเช็ดตัว ชุดที่ใส่นั้นแขนจะยาวถึงข้อมือ สไบจะไม่เหมือนทีอื่น ถ้ามีชุดอยู่แล้วที่ใช้ได้ก็จะเป็นผ้าถุง แต่ถ้าซื้อทั้งชุดจะอยู่ราว ๆ 430 – 470 บาท ต่อชุดแล้วแต่ความสูง ถ้าสูงมากชุดก็จะแพงคะ ถ้าไม่มีเวลาจะไปคืนเดียวเขาก็ไม่ว่า แม่สอนว่าอย่าดูถูกบุญ บุญน้อยบุญมากถ้าเราคิดจะทำก็ได้บุญทั้งนั้น ถ้าไปอยู่หลายคืน ควรเตรียมกล่องข้าว ช้อน และกระบอกใส่น้ำส่วนตัวไปด้วย กระเป๋าใสสัมภาระ (หนังสือสวดมนต์, ไฟฉาย, กระบอกน้ำ, กล่องข้าว, ร่ม) ในระหว่างปฏิบัติธรรมควรเป็นสีขาวทั้งใบถ้าไม่มีที่แดนฯ มีจำหน่ายใบละ 120 บาท อาหารฟรี แต่กาแฟหรือโอวัลติน (เครื่องชงควรเตรียมไปเอง) ที่แดนฯ จะมีน้ำร้อนและน้ำดื่มให้ เงินทำบุญไม่จำกัดจะไม่ทำก็ได้แล้วแต่จริตของแต่ละบุคคล ค่าใช้จ่ายในการเดินทางไม่แน่ใจถ้าไปรถไฟไม่น่าจะเกิน 300 บาท นั่งรถไฟลงสถานีเกาะมหามงคล แล้วเดินเข้าไปได้เลย
ขออนุโมทนาบุญด้วยคนค่ะอยากไปมากค่ะแต่จนปัญญาไปไม่ถูก
เพิ่งไปซื้อมาเมื่อวันแม่ 12 ส.ค. 55 ชุดผู้หญิง อยู่ที่ไซด์ด้วย ของลูกสาวตัวไม่ใหญ่มาก เบอร์ประมาณ 42 สามชิ้น ราคา 400 บาท แต่ของคุณแม่ 3 ชิ้น 550 บาท ค่ะ อยากให้ไปบวชใจกันถ้ามีเวลาว่างนะคะ สาธุ สาธุ สาธุ อนโมทามิ
ถ้าจะมารถไฟให้มาเที่ยวเช้านะคะ ถ้ามาเที่ยวบ่าย มาถึงมืด จะไม่ได้เข้าแดนนะคะ ตอนนี้มีรถไฟฟรี ไม่แน่ใจว่ากี่โมง เตรียมความพร้อมร่างกายมาให้ดีนะคะ เพื่อมาร่วมสร้างบ่อบุญ เราจะได้บุญอย่างเต็มที่ค่ะ
อยากทราบเบอร์ติดต่อที่เกาะมหามงคลค่ะ
ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆคับ อ่านแล้วรู้สึกว่าอยากจะล้างจิดใจที่หมกมุ่น ตัณหา กิเลส ความโลภ ความหลง ความมัวเมามั่งจัง
แดนสงบที่สุด
เป็นสถานปฎิบัติที่สงบที่สุดในประเทศไทยแล้ว ผมว่าไม่มีสถานที่ไหนเข้มงวดกฎระเบียบเท่ากับที่นี้แล้ว เป็นส่ิ่งที่ดีมาก ๆ ครับ ผมชอบ คือ
1 ห้ามเครื่องมือสื่อสารทุกชนิดเข้าแดนมหามงคลเด็ดขาด ( มีเครื่องตรวจจับสแกน ทุกครั้งที่เข้า )
2 ต้องใส่ชุดขาวเข้าเท่านั้น ทั้งผู้มาเที่ยวและผู้มาปฎิบ้ติธรรม พร้อมมีช่วงเวลาเข้าด้วย คือ 08.00-11.00 และ 13.00 – 17.00 น. ครับ
3 อุบาสกต้องไปใช้ห้องน้ำในป่า ไป – กลับ ที่พัก ครึ่งกิโล (กลางคืนอนุโลมใช้ห้องน้ำตรงสะพานทางเข้าได้ )
4 อุบาสกทำวัตรเช้าเองที่พักส่วนตัว เวลา 03.30 น. และเดินธุดงต่อรอบที่พัก 1 รอบ ใช้เวลาประมาณ 25 นาที (ซื้อรองเท้าธุดงด้วยก็ดี )
5 เคาะระฆังกินข้าวเช้า เวลา 07.00 น. อุบาสกเข้าสะพานให้เข้า เวลา 06.45 น.เท่านั้น มาก่อนไม่ให้เข้า
6. ภาชนะต้องขอยืมชั่วคราวจุดลงทะเบียน เพราะไม่จัดภาชนะให้ที่จุดตักอาหารทิพย์
7. 14.00 และ 17.00 สวดมนต์
8. เจดีย์บนเข้า ปิด จันทร์ – ศุกร์ เปิดเฉพาะ เสาร์ – อาทิตย์ และวันพระ เท่านั้น (คือจะเน้นให้เดินธุดงเป็นหลัก )
9. ภาชนะใส่อาหารต้องล้างให้สะอาด ลวกน้ำร้อนทุกครั้ง เช็ด ใส่ถุงผ้า (ตักอาหารมีผ้าปิดปากด้วย )
10………………………..
11……………………….
***แนะนำผู้บวช ควรมาปฎิบัติช่วงไม่ใช้เทศกาลจะดีกว่านะครับ เพราะช่วงเทศกาลคนเยอะมาก ๆๆๆๆ
ท่านใดสงสัย สอบถามได้คับ สิบโทสราวุฒิ จากราชบุรี 089-8872939…
เพิ่งไปมาคะ ที่บอกว่าแม่ชี ปากจัด ไม่เคยเจอนะคะ พูดดีมากๆๆๆ คะ ทุกอย่างเป็น อภิมหาบารมี ทั้งนั้นคะ ขอบอกบุญสำหรับผู่้ที่จะไปนะคะ ดีมากๆๆ ได้เจอสิ่งที่เป็นมหัศจรรย์มาคะ